Τον Σεπτέμβρη που μας πέρασε, φιλοξενήθηκε στη χώρα μας το 9ο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Οικογενειακής Θεραπείας (EFTA - European Family Therapy Association). Τα συνέδρια της EFTA πραγματοποιούνται κάθε δύο χρόνια και αποτελούν σημαντικά σταυροδρόμια συνάντησης και ανταλλαγής ιδεών για οικογενειακούς και συστημικούς θεραπευτές από όλο τον κόσμο. Το φετινό συνέδριο δομήθηκε γύρω από τις αριστοτελικές έννοιες Ήθος, Λόγος, Τέχνη και Πόλις.
Σε συλλογικό επίπεδο, το συνέδριο της EFTA αποτέλεσε σημείο συνάντησης ανθρώπων και φωνών από τον κόσμο. Σε προσωπικό επίπεδο, το Συνέδριο υπήρξε ένα σταυροδρόμι "συνάντησης" όλων των σημαντικών δρόμων της δικής μας, προσωπικής επαγγελματικής πορείας. Είχαμε την μεγάλη χαρά να συμμετάσχουμε στο συνέδριο με δύο προφορικές παρουσιάσεις κι ένα workshop, εκπροσωπώντας όχι μόνο το "Συνειδέναι" και τη Sonora. Δώσαμε επίσης το στίγμα του παρελθόντος μας - της ΕΣΥΘΕΠΑΣ, του χώρου στον οποίο εκπαιδευτήκαμε, από τον οποίο προερχόμαστε και στον οποίο εξακολουθούμε να επιστρέφουμε. Δώσαμε, επίσης, το στίγμα του παρόντος μας - της Μονάδας Πόνου του Αττικού Νοσοκομείου, ενός χώρου εργασιακού μέσα από τον οποίο γαλουχηθήκαμε και διαμορφωθήκαμε σε μεγάλο βαθμό ως επαγγελματίες τα τελευταία 6 χρόνια.
Στο Βιωματικό Εργαστήρι μιλήσαμε για Μουσικοθεραπεία GIM, για ζευγάρια και οικογένειες, για μουσική και μουσικά ταξείδια, για forms of vitality και attunement, και για όλες αυτές τις λεπτές αναδυόμενες ιδιότητες των διαπροσωπικών σχέσεων που δεν μεταφέρονται με λόγια. Ακούσαμε μουσική, βιώσαμε μουσική και συναντηθήκαμε με τον άλλο μέσω της μουσικής.
Μιλήσαμε επίσης για Μουσικοθεραπεία GIM, για Θεραπεία Ανθρωπίνων Συστημάτων, για διαγενεακές μεταβιβάσεις και "δύσκολες" οικογένειες, για διπολική διαταραχή, δημιουργικότητα και πνευματικότητα. Αναρωτηθήκαμε τι σημαίνει "φυσιολογικό", ποιος είναι ο ρόλος του θεραπευτή και πώς μπορεί να προσεγγίσει κανείς σε μία ψυχοθεραπευτική διαδικασία όλα εκείνα τα μικρά σημεία -σώμα, κίνηση, διάθεση, vitality, συναίσθημα- που βρίσκονται εκτός του πεδίου του Λόγου.
Μιλήσαμε επίσης για οικογένειες και πένθος. Μιλήσαμε για προπαρασκευαστικό θρήνο (preparatory & anticipatory grief), για γενεογράμματα, περιπεπλεγμένες οικογένειες και σχέσεις, περιπεπλεγμένα φυσιολογικά και παθολογικά πένθη. Μιλήσαμε για συναισθήματα και σχέσεις, και προτείναμε μία ερμηνεία της απώλειας ως ενός αναδυόμενου κενού εντός του οικογενειακού συστήματος, το οποίο έχει μία δική του, ιδιαίτερη βαρύτητα.
Θέλω να ευχαριστήσω προσωπικά όλους όσοι συμμετείχαν στις ομιλίες με την παρουσία τους, τις ερωτήσεις και τα σχόλιά τους. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους καινούριους ανθρώπους που γνώρισα, καθώς και τους παλιούς φίλους, συναδέλφους και γνωστούς που (ξανα)είδα, ορισμένους μετά από καιρό. Ευχαριστώ πολύ για ένα εξαιρετικό τριήμερο.
Μαριλένα Σμυρνιώτη
