Η συστημική ψυχοθεραπεία είναι μια από τις νεώτερες μεθόδους ψυχοθεραπείας. Με αυτόν τον τρόπο έχει ομοιότητες, αλλά και διαφορές από τις άλλες ψυχοθεραπευτικές μεθόδους.
Ο θεραπευτής λοιπόν, είναι ένας επαγγελματίας που έχει ως στόχο να βοηθήσει τον πελάτη του να εκπληρώσει τους στόχους που ο ίδιος ο πελάτης έχει θέσει. Ο θεραπευτής δείχνει κατανόηση και δεν κρίνει τον πελάτη, ούτε τους στόχους τους.
Παρά το γεγονός, ότι στην συστημική η οικογένεια παίζει μεγάλο ρόλο ως το πρώτο πεδίο μάθησης του ατόμου, δεν δίνεται τόσο μεγάλη σημασία στην παιδική ηλικία, όπως σε άλλες προσεγγίσεις, αλλά δίνουμε έμφαση στο εδώ και τώρα. Επίσης δίνει έμφαση σε όλα τα άλλα συστήματα στα οποία το άτομο ανήκει και τους ρόλους που διαδραματίζει σε αυτά.
Ο ψυχοθεραπευτής δεν ενδιαφέρεται για το <<γιατί>>οι άνθρωποι συμπεριφέρονται όπως συμπεριφέρονται, αλλά για το <<πώς>> και <<τι συνέπειες>> έχει η συμπεριφορά τους στις σχέσεις τους με τους άλλους ανθρώπους.
Στην συστημική θεωρούμε ότι το περιβάλλον μέσα στο οποίο διαδραματίζονται οι συμπεριφορές παίζει σημαντικό ρόλο. Επίσης θεωρούμε ότι μια αλλαγή σε κάποιο σημείο του συστήματος, όπου σύστημα είναι ένα σύμπλεγμα αλληλοεπηρεαζόμενων και αλληλοεξαρτώμενων μεταξύ τους στοιχείων, έχει ως αποτέλεσμα αλλαγές σε όλο το σύστημα.
Το σύστημα δεν είναι απλά το άθροισμα των μερών του, αλλά μια οργανική ενότητα που διαφέρει ποιοτικά από τα επιμέρους κομμάτια που την απαρτίζουν. Με αυτόν τον τρόπο πολύ συχνά, τα άτομα φέρονται διαφορετικά ανάλογα με το πλαίσιο.
Μυρτώ Πανοπούλου